بیمه مهندسی یکی از زیر مجموعه های بیمه است که در ان هدف تامین مالی جامع برای موارد بیمه شده است. بیمه های “تمام خطر” مهندسی یکی از زیر مجموعه های بیمه اموال است که پوشش های آن برای پروژه های درحال ساخت یا تاسیسات درحال بهره برداری است به علاوه ماشین آلات و تجهیزات فنی را نیز تحت پوشش قرار می دهد.
پروژهای زیر بنایی، عمرانی، سازههای صنعتی و ساختمانی در تمام مراحل ساخت، از شروع پروژه و تمام مدت نصب تجهیزات و ماشین آلات و همچنین در دوره آزمایش و راه اندازی تا تحویل موقت، در معرض خطرات گوناگون و آسیبهای ناشی از وقوع حادثه و از بین رفتن سرمایه بوده و این احتمال نیز وجود دارد که پیمانکار و عوامل بیمهگذار در نتیجه سهل انگاری یا خطاهای انسانی باعث زیانهایی نیز به اشخاص ثالث گردند که قانوناً مسئول شناخته شوند. بیمههای مهندسی جزو بیمههای اموال بوده و همانطور که از نامش پیداست، برای تحت پوشش بیمه قرار دادن فعالیت مهندسین در رشتههای گوناگون میباشد.
در اواسط قرن نوزدهم میلادی و بعد از انقلاب صنعتی با افزایش استفاده از دیگهای بخار در بخش صنعت انگلستان و بروز انفجار دیگهای بخار و بروز صدمات و خسارات شدید جانی و مالی اشخاص، موجب شد استفاده کنندگان از این دستگاهها در سال ۱۸۵۴ میلادی در شهر منچستر انگلیس گرد هم آمده و ”سازمان استفاده کنندگان از دیگهای بخار“ را تأسیس کنند. این سازمان از طریق استفاده از کارشناسان متخصص به طور منظم از دیگهای بخار بازدید میکرد و نظرات مشورتی به استفاده کنندگان ارائه میداد.
در سال ۱۸۵۸ اعضاء اقدام به تأسیس ”شرکت بیمه دیگ بخار“ نمودند که نخستین شرکت بیمه در زمینه بیمههای مهندسی بود و پس از آن متعاقباً شرکتهای بیمه دیگری تأسیس گردید. در آلمان نیز در اوایل قرن ۲۰ با صدور اولین بیمهنامه ماشین آلات پیمانکاران عملاً صدور بیمه مهندسی آغاز شد. در ایران از اوایل دهه ۴۰ به کمک یکی از شرکتهای بیمه آلمانی بنام ”مونیخ ری“ بیمه مهندسی شروع به فعالیت کرد و در حال حاضر نیز بیمهنامههای ایران نسخه ترجمه شده بیمهنامه این شرکت میباشد.
بیمههای دوره احداث (Construction)
بیمههای دوره بهره برداری (Operation)